jueves, 9 de agosto de 2012

Atletismo: as carreiras de vallas

Esta modalidade atlética alterna dous movementos naturais, que son, como podemos ver no seguinte vídeo, a carreira e o salto. O obxetivo para os participantes é o de chegar antes que o resto á meta tratando de saltar as vallas sen derrubalas:



Achegarémonos agora aos seus comezos e á súa instauración nos xogos Olímpicos:




Como xa poidemos ver no primeiro vídeo, dentro das carreiras de vallas existen as seguintes modalidades:
  • 100 metros para mulleres
  • 110 metros para homes 
  • 400 metros para os dous sexos.

Aparte dun elemento técnicos propio como o da saída de tacos (xa explicado na entrada das carreiras de velocidade), o salto das vallas e o ritmo en carreira son aspectos técnicos funtamentais neste tipo de carreiras. A continuación explicaremos como debemos de realizalos tendo en conta que, cada proba ten as súas particuliaridades:

  • Para os 100 m. e 110 m., dende a saída, sóense dar 8 pasos ata a primeira valla e posteriormente 3 pasos entre cada unha delas ata chegar ao final. O salto sempre se realiza coa mesma perna de batida ou impulso.
  • Para a proba de 400 m. dende a saída, danse aproximadamente 22 -24 pasos ata a primeira valla e entre valla e valla sobre 15-17, neste caso, moitos atletas debido á fatiga, realizan o salto de vallas alternando a perna de batida, polo tanto sempre darán un número par de pasos.
A idea fundamental de todo o anterior é que é importante ter moi marcado o ritmo da carreira e percibir ben as distancias entre as vallas para lograr unha carreira coordinada, áxil e económica enerxéticamente.



E por se aínda non nos quedou clara a técnica de salto de vallas, podemos observar o seguinte vídeo:




Xa por último, para familiarizarnos co ritmo de carreira e o salto das vallas poderemos realizar as seguintes tarefas:

  • Estes tres primeiros exercicios tratan de mellorar o xesto técnico do salto coa perna de ataque e coa perna de batida de xeito frontal á valla:










  • Tamén propoñemos actividades nas que interveñen, aínda que dun xeito máis adaptado ao noso aprendizaxe, o ritmo de carreira e salto, realizandoo pasos lateralmente:

Atletismo: as carreiras de relevos

Este tipo de carreiras semellanse moito ás carreiras de velocidade, aínda que se observan algunhas diferenzas. As carreiras de relevos básase en levar un tubo cilíndrico unha determinada distancia ata pasarllo a un compañeir@ e así sucesivamente ata completar a distancia da carreira no menor tempo posible. Nas Olimpíadas son 4 os integrantes dun equipo de relevos.
E falando de Olimpíadas, cando apareceron por primeira ven nunha delas?




Existen de xeito oficial dous tipos de relevos tanto femininos como masculinos, un é o 4 x 100m. (vemos como Xamaica acada o récord do mundo coa cifra de 37,10 s. ):



E o outro tipo de relevo é o 4 x 400m.:




Chegados a este punto, no que xa sabemos cales son as probas de relevos, podémonos plantexar, cómo debemos amarrar o testigo? e pasarllo aos compañeir@s en carreira? podemos resolver as nosas dúbidas con estos vídeos.



Tamén debemos ter en conta, que a técnica de entrega pode ser ascendente ou descendente:



E por último observaremos os momentos elementais da carreira de relevos, facendo fincapé na carreira previa que debe realizar o corredor que posteriormente vai a portar o testigo, é dicir, a rápida transición do testigo dun corredor ao seguinte.



Se queremos saber máis sobre aspectos da técnica de carreira, só temos que clicar aquí.

Atletismo: as carreiras de velocidade

Sempre que pensamos no atletismo, unha das probas que temos en mente son as carreiras de velocidade. Podemos definir as carreiras de velocidade cómo unha competición de carreira dunha determinada distancia entre varios atletas co obxetivo de chegar, no menor tempo posible, antes á meta.

Coma sempre comezaremos a describir e explicar este deporte narrando a súa evolución dende a súa orixe ata os nosos días, para elo valerémonos dos seguintes vídeos:








Hay diversas probas cando estamos a falar de carreiras de velocidade. As que están oficialmente nas Olimpíadas son:

  • Os 100 metros lisos: é a competición raíña e percórrense os 100 m. en liña recta ata a meta.
  • Os 200 metros lisos: comézase a proba percorrendo unha curva para acabar en liña recta ata a meta.
  • Os 400 metros lisos: trátase de correr unha volta enteira á pista de atletismo. 
Nestas modalidades, os participantes deberán correr por unha calle asignada previamente e sen invadir as dos seus competidores.


     Unha vez explicado que son as carreiras de velocidade, centrarémonos nos seus aspectos técnicos básicos.

    • O primeiro que resaltaremos será a saída de tacos, na que podemos observar 3 fases diferenciadas:

    Aos seus postos!




    Listos!




    Xa! (impulso)




    • Unha vez realizada a saída de tacos e a posterior aceleración, o participante terá que tratar de chegar á velocidade máxima a través dunha coordinada e ampla zancada, que consta dunha fase aérea e outra de impulso-apoio. Para mellorar na zancada en carreira poderemos realizar os seguintes exercicios:





      • E xa para finalizar a carreira temos a chegada á meta, para elo, inclinaremos o noso tronco, levando os brazos cara atrás e estirando o pescozo:





      Para rematar con esta explicación das carreiras de velocidade, non debemos de esquecernos de Usain Bolt, o home máis rápido do mundo que dende 2008 acadou 6 récords mundias de velocidade e esperemos que nas Olimpíadas de Londres 2012 consiga mellorar as súas marcas.

      Atletismo: o lanzamento de xabalina

      O lanzamento de xabalina é unha das modalidades do atletismo, e consiste en tratar de lanzar unha vara metálica de uns 260 a 270cm o máis lonxe posible.
      Dividiremos esta presentación en 3 bloques, no que o primeiro deles se adica ás súas orixes.

       1. Historia do lanzamento de xabalina:
      Como curiosidade podemos dicir que, aparece por primeira vez nas Olimpíadas en Londres 1908, é dicir, a mesma sede que nos vindeiros xogos do 2012.





      2. Introducción á tecnica:
      Explicarásenos os distintos tipos de agarre e exercicios para a familiarización co lanzamento.





      3. A técnica do lanzamento de xabalina:
      Describiránsenos as diferentes fases do lanzamento (posición inicial, carreira de impulso, ritmo dos 5 pasos, lanzamento e recuperación).

      Carolina Rodríguez: exemplo de superación e expresividade na Ximnasia Rítmica

      Este pequeno documental extraído de Informe Robinson cóntanos a historia de Carolina Rodríguez, unha deportista adicada á Ximnasia Rítmica.
      Co seu esforzo e espírito de superación e moi a pesar das precariedades (lesións, instalacións de adestramento...), esta rapaza quere acadar o soño de participar nos Xogos Olímpicos de Londres con 25 anos, algo impensable para esta disciplina deportiva.
      Debemos tomar exemplo de ela, xa que ao ser filla de pais xordos sempre tivo que ser moi expresiva para comunicarse con eles, esta expresividade convertiuse nun don para ela, debido a que é unha cualidade fundamental para ser unha boa ximnasta rítmica. É dicir, convertiu un problema nunha gran solución.

      Chegará a conseguilo?só tedes que ver este vídeo para sabelo:


      Atletismo: o lanzamento de disco

      Esta modalidade do atletismo básase en lanzar o disco o máis lonxe posible. Primeiramente observaremos os seus comezos, é dicir, a súa historia:



      • Con respecto á técnica de lanzamento, podemos dicir que existen 4 fases diferenciadas (aínda que nós, para un mellor aprendizaxe, só realizaremos 3 fases):



      1. Agarre e posición inicial:




      2. Xiro ou paso sprint (este non o realizaremos):


      3. Final


      4. Recuperación



      • Algúns dos exercicios que realizaremos nas nosas clases están principalmente encamiñados a mellorar o agarre do disco a o propio patrón de lanzamento:




      Atletismo: o lanzamento de peso

      O lanzamento de peso é unha das disciplinas do atletismo. Cabe mencionar que, nos países sudamericanos ao que nos referimos co lanzamento de peso eles chámanlle lanzamento de bala. Para saber un pouquiño sobre a súa historia podemos ver este pequeno vídeo:



      Agora centrarémonos na súa técnica:

      1 - Introducción á técnica, na que podemos distiguir entre a técnica rectilínea de O'Brien (que vai a ser a que trataremos de experimentar nós) ou a circular.



      2 - Tamén temos dous tipos distintos de agarre do peso.



      3 - As fases do lanzamento son básicamente 4: posición inicial, deslizamento, esforzo final e recuperación.



      4 - Aquí temos unha breve explicación de cada unha destas accións, tendo en conta o lanzamento rectilíneo de O'Brien.

      Posición inicial


      Deslizamento ou desprazamento


      Esforzo final


      Recuperación ou fase final



      5 - Por último,veremos algúns exercicios que podemos realizar para mellorar nesta especialidade.

      Agarre da bola


      Familiarización co desprazamento


      Familiarización co esforzo final




      Podemos repasar o aprendido clicando nesta ligazón: http://www.juntadeandalucia.es/averroes/~cepco3/escuelatic2.0/MATERIAL/FLASH/Ed.%20F%C3%ADsica/8/Lanzamiento%20de%20Peso.swf


      Visto todo esto, agora só queda practicalo!!!

      Os Xogos Olímpicos Modernos

      Dende que no ano 393 o emperador Teodosio aboliu os Xogos por consideralos paganos ata  hai pouco máis de 100 anos, as Olimpíadas deixaron de existir. Foi grazas ao que hoxe en día é considerado o pai das Olimpíadas modernas, o Barón Pier de Coubertin , que restableceu os Xogos en Atenas en 1896 e de esta data ata a actualidade.

      • Aquí observaremos a evolución das Olimpíadas dende o 1896 ata a actualidade e a súa repercusión social, que non en todos os casos é boa:

      • Este vídeo é un resumo de cada das 29 edicións dos Xogos Olímpicos Modernos, que como antano, se realizan cada 4 anos:


         
      •   Para finalizar, afondaremos na vida do refundador dos Xogos:


      Para saber máis sobre os Xogos Olímpicos Modernos preme na imaxe inferior, que o símbolo dos Xogos Olímpicos celebrados en Barcelona no 92 e ata o de agora, os únicos celebrados en España:

      Os Xogos Olímpicos Antigos

      Con motivo das Olimpíadas en Londres no 2012, achegarémonos a este gran evento. Neste artigo pretendemos coñecer cando, cómo e onde naceron as Olimpíadas.
      Cabe destacar que os Xogos Olímpicos antigos comezaron no 776 a.C., no que só participaban homes de Grecia que sabían falar o grego e este evento realizábase cada 4 anos (coma na actualidade) e o lugar da celebración era Olimpia, polo cal se pode deducir de onde ven o nome de Olimpiadas, verdade?

      • Neste primeiro video expoñerase a súa historia:




      • No segundo, céntrase en onde e cales eran as probas a realizar e por último cítanse os primeiros grandes gañadores da competición que eran considerados heroes no pobo grego.



      Para máis información podedes clicar na imaxe inferior, que é o Gymnasium, unha das sedes dos Xogos Olímpicos en Olimpia:




      Atletismo: O salto de altura

       Dentro do atletismo, existe unha modalidade chamada salto de altura, pero primeiro:

      • ¿que é o salto de altura? vexamos este vídeo:



      • Agora que xa o identificamos, vamos a coñecer a súa historia:




      • O salto de altura foi evolucionando ao longo do tempo. Neste seguinte video demóstrase a súa progresión na técnica, dende os seus comezos onde se realizaba a técnica de salto "high jump" ata que en 1968,  Dick Fosbury se atreveu a saltar de espaldas coa técnica que leva o seu nome "salto Fosbury" que aínda é empregada na actualidade e coa que se acadaron as maiores marcas nesta especialidade deportiva:



      • Agora centrarémonos na iniciación á didáctica da súa técnica, polo tanto temos que falar de que o salto de altura ten 4 fases diferenciadas: a fase de carreira de impulso, o despegue, fase aérea e a caída.Observade:



      • A continuación mostraremos unha serie de exercicios de familiarización e asimilación con cada unha destas partes, que realizaremos probablemente nas nosas clases:
      1. Asimilación da carreira de impulso:
      2.  Exercicios para a asimilación do despegue e con xiro:
      3. Asimilación da fase aérea:
      4. Familiarización coa fase de caída:

      Coreografías 4º

       Como traballo final da unidade didáctica "Ao son da música" @s alumn@s de 4º deben de montar coreografías por grupos. A continuación poñeremos os grupos e a canción seleccionada (cun vídeo con música para que poidan escoitala e ensaiala na casa):

      • O grupo A (Nuria, Iván, Blas, Sonia e Marta) escolleu unha canción de Usher:


      • O grupo B (Iria, Álex, Brandan, Natalia M., Alanis e Xeila) escolleu unha canción de Kesha:




      • O grupo C (Eva, Iago, Luis, Nerea, Natalí e Marcos) escolleu unha canción de Rihanna:


      • O grupo D ( Larissa, Brais, Arturo, Lara, Selma e Aarón) escolleu unha canción de Black Eyed Peas:




      A canción do... Tallarín

      En 2º Ciclo estamos a traballar a expresión corporal a través da Unidade didáctica: "Ao son da música". Unha das cancións mnotrices coa que vamos a xogar é a do Tallarín.

      Aínda que esta non é a orixinal que vamos a cantar nós, sí que é moi parecida, polo tanto, podemos aprender a letra e o ritmo dela. Disfrutadea!

      Aquí tendes a letra que vamos a cantar:

      "Yo tengo ...,
      Un tallarín, un tallarín
      que se mueve por aquí
      que se mueve por allá
      todo rebozado
      con un chorro de aceite
      con un poco de sal
      Y te lo comes tú,
      y sales a bailar"

      A continuación o vídeo:

      A canción: "Soy una taza"

      En primeiro ciclo estamos a traballar a expresión corporal a través da unidade didáctica: "Mimos Danzaríns". Unha das cancións motrices que vamos a desenvolver, con todos os seus xestos e movementos, vai a ser a de "soy una taza".
      A letra é moi sinxela:

      Taza
      Tetera
      Cuchara
      Cucharón
      Plato hondo
      Plato llano
      Cuchillito
      Tenedor
      Salero
      Azucarero
      Batidora
      Olla express

      Soy una taza, una tetera, una cuchara, un cucharón, un plato hondo, un plato llano, un cuchillito, un tenedor.
      Soy un salero, azucarero, batidora, olla expres

      ¡chu chu!

      Aquí tendes o vídeo para practicala en calqueira momento.

      Valoración de páxinas web para Educación Física

      Valoración de páxinas web para Educación Física Dentro do grupo de traballo realizado colexio un dos apartados foi a análise e valoración de páxinas web aplicables ás nosas clases.
      Un dos obxectivos deste análise é, que @s nen@s poidan empregar unha serie de recursos educativos aplicados á súa idade e os poidan disfrutar, tanto no colexio coma no seu tempo libre.
      Neste caso, valóranse recursos para Educación Física para toda Primaria.

      Recopilación EF

      Participamos no V Premio Espiral de Edublogs

      Este blog vai a participar neste prestixioso Premio Espiral de Edublog na categoría de Blogs de Profesores, xa que, no deporte coma neste tipo de concursos, o importante non é gañar senon participar, desexámoslles a todos os blogs moita sorte e agradecemos a asociación Espiral e a EducaRed a nosa participación e o seu interese en potenciar as novas tecnoloxías.

      Para máis información clicade na imaxe:


      E aquí un vídeo de presentación:

      Próximamente...para 3º ciclo...O acrosport: equilibrio e cooperación

      Nas vindeiras datas, cando rematemos co baloncesto, comezaremos cun deporte que nunca practicáchedes e co cal vos vades a divertir moito ao tempo que aprendedes a controlar e equilibrar o voso corpo, o Acrosport. Para que vos vaiades introducindo, déixovos estes vídeos:

      • O primeiro é sobre a elaboración das figuras en función do número de persoas que sexamos (temos que valorar tamén a importancia do papel que desenvolve o axudante na elaboración de figuras).



      • Tamén vos deixo estes vídeos sobre unha competición oficial, xa que o Acrosport é un deporte federado.





      Ficha dos xogos populares e tradicionais galegos

      Como parte do traballo da unidade didáctica adicada a 2º Ciclo: "Os xogos dos meus avós e avoas" cada alumn@ deberá completar a ficha que xa foi entregada.

      Por se alguén a perdeu ou prefire volver a realizala de novo, adxúntovos a ficha, para que a poidades descargar ou imprimir. Con eles faremos un recopilatorio de xogos populares e tradicionais que se practicaban na zona de Trives e que posteriormente colgaremos neste blog.

      Lembrádevos de pintar os debuxos para que queden máis bonitos.

      Ficha de Xogos Populares Galegos

      Coñecemos o ultimate

      Coñecemos o ultimate O Ultimate é un DEPORTE SEN ÁRBITRO que se realiza con disco voador e trátase de chegar mediante pases a área rival.
      Para ter máis información sobre este trepidante deporte podes clicar na imaxe inferior:






      Aquí tendes un vídeo explicativo de cómo xogar ao Ultimate Frisbee coas súas normas e xestos técnicos básicos.




      E por último, varias xogadas e tantos de Ultimate:


      Habilidades e Destrezas Básicas

      Habilidades e Destrezas Básicas

      Falsos mitos sobre a Educación Física

      Na páxina http://www.diariodecuyo.com.ar/  móstrannos unha serie de mitos e crenzas erróneas sobre a Educación Física, o Deporte e a Saúde.
      Aquí tendes o artigo íntegro:

      Correr muy abrigados y a pleno sol, comer azúcar para que no baje la presión, hacer miles de abdominales para bajar la panza. Estos son algunos de los mitos y creencias erróneas sobre distintos aspectos de la actividad física, que resultan un perjuicio si se los tiene en cuenta.
      FABIANA JUÁREZ – ILUSTRACIÓN: DARÍO VILDOZO

      1. Mientras más se transpira, más grasa se quema y elimina. FALSO. Con la transpiración sólo se está eliminando líquido del organismo como resultado de la actividad aeróbica moderadamente intensa. Ese líquido se recupera cuando se vuelve a ingerir agua o alimentos que la contienen.
      2. La entrada en calor es indispensable. VERDADERO. Para cualquier tipo de ejercitación se necesita predisponer los músculos para el trabajo. Esto previene posibles lesiones musculares, articulares y de tendones. El precalentamiento ideal consiste en realizar movimientos similares a los que se van a hacer durante el entrenamiento. También es aconsejable hacer el doble de repeticiones de las que incluirá el ejercicio posterior, pero con la mitad del peso si se trata de una actividad con sobrecarga. En caso de ejercicios aeróbicos, se puede precalentar en la cinta caminadora o en la bicicleta fija por unos 15 minutos.
      3. No hay que tomar agua durante la ejercitación. FALSO. Lo ideal para cualquier deportista es mantenerse hidratado. Para ello debe tomar agua antes, durante y después de la práctica deportiva. Si bien lo recomendable es consumir bebidas hidratantes con una buena dosis de minerales, con el agua basta para mantenerse hidratado. Lo importante es no esperar a tener sed para beber y hacerlo en pequeños sorbos para mantener húmeda la boca.
      4. El ejercicio está bien realizado cuando duele la zona que se trabaja. VERDADERO. La zona muscular trabajada debe sentir un dolor que los especialistas llaman “de entrenamiento” y no un dolor de lesión, demasiado intenso y que impide la movilidad. El dolor de entrenamiento puede aparecer a las 24, 48 ó 72 horas, dependiendo de la zona trabajada. Desaparece solo y a medida que avanza el entrenamiento se hace cada vez menos frecuente. Es beneficioso porque indica que el atleta ha llegado al límite.
      5. No conviene ejercitar al sol. VERDADERO. El esfuerzo físico al trabajar al sol es desmesurado y, además de las quemaduras e insolación, puede provocar que el organismo se descompense. Pero si se está preparando para correr una maratón o para cualquier otro deporte al aire libre, el entrenamiento debe hacerse bajo las mismas exigencias y condiciones climáticas a las de la competencia.
      6. Es lo mismo tres horas de ejercicio en un día que una hora durante tres días a la semana. FALSO. Conviene entrenar lo menos posible, pero lo más intenso que se pueda para obtener resultados. Lo ideal es hacerlo no menos de 20 minutos y no más de una hora durante tres días a la semana, sobre todo para los principiantes, y distribuir los ejercicios durante la semana para que el organismo se habitúe y el trabajo no se pierda por falta de constancia.
      7. La elongación es necesaria para evitar lesiones. VERDADERO. Estirar los músculos antes, durante y después de terminado el entrenamiento. De no ser así se produce una mayor concentración de ácido láctico, que se traduce en dolores musculares llamados “agujetas” por la sensación punzante que provocan.
      8. Usar faja de polietileno ayuda a perder peso. FALSO. Lo único que hace es que las glándulas sudoríparas de la zona fajada trabajen con mayor intensidad, pero, como se aclaró anteriormente, el líquido eliminado durante la transpiración se vuelve a recuperar.
      9. Hay horarios más recomendables para ejercitarse. VERDADERO. Cualquier hora es buena para desarrollar alguna actividad física, pero el mejor momento es a la noche. El fundamento es que en este horario el organismo tiene asimilados todos los nutrientes que se consumieron durante todo el día y, por lo tanto, una mayor concentración de energía.
      10. Desde que se comienzan a ejercitar ya se queman grasas. FALSO. Las grasas comienzan a quemarse después de los 20 minutos de haber comenzado con una actividad moderadamente intensa y sostenida. Es a partir de este lapso que el cuerpo comienza a tomar los depósitos de grasa para transformarlos en energía.
      11. La última comida debe hacerse por lo menos tres horas antes de hacer ejercicio. VERDADERO. Si no se respeta este lapso, toda la sangre del organismo está ocupada haciendo la digestión y no llega eficazmente a los músculos que realizan el esfuerzo durante el ejercicio. De esta manera también se interrumpe el normal proceso de digerir los alimentos y asimilar sus nutrientes.
      12. Es necesario estar en estado atlético para comenzar en un gimnasio. FALSO. Lo ideal estar completamente fuera de estado, porque en estas condiciones se notan los progresos más rápido y eso alienta a seguir entrenando en forma progresiva y gradual. El problema existe para quien ha sido deportista y por diferentes cuestiones abandonó el entrenamiento, y quiere retomarlo con la misma intensidad que cuando lo dejó.
      13. Los ejercicios, si se practican durante la noche, alteran el sueño. FALSO. Un buen entrenamiento tiene que “atacar” el músculo, pero nunca al sistema nervioso. Es mejor entrenar los menos posible pero con mayor intensidad para obtener resultados. De esta manera los músculos van a necesitar reposo y la persona va a dormir sin problemas. En cambio, si entrena más de una hora porque el cuerpo da para eso, se altera y dificulta conciliar el sueño.
      14. Conviene hacer gimnasia descalzo. FALSO. Durante la práctica, sobre todo aeróbica, es necesario usar zapatillas para evitar lesiones en las articulaciones. Deben ser con forma de cúneo (más gruesas en el talón), tener una cámara de aire y ser lo suficientemente flexibles en la suela pero con contornos firmes (sobre todo a la altura de los tobillos) para contener el pie y lograr un buen apoyo. Pero también hay disciplinas donde es imperioso estar descalzo, como pilates o yoga, para captar la energía del suelo.
      15. Practicar una actividad física aumenta el apetito. VERDADERO. Esto se da una vez finalizado el entrenamiento. El motivo es que durante la práctica se gasta toda la energía que proporcionan los alimentos consumidos. Luego de terminado el ejercicio, si el hambre ataca es conveniente comer un alimento catabólico, que proporciona sensación de saciedad pero sin aportar calorías, como puede ser una manzana.
      16. Para bajar la panza hay que hacer abdominales. FALSO. El trabajo localizado sólo va a lograr que los músculos del abdomen se afirmen y tonifiquen, pero no que se reduzcan. Para bajar el volumen de la panza hay que hacer ejercicios aeróbicos, que queman grasa. Lo ideal es combinar ambos ejercicios.
      17. Las personas con problemas de columna pueden practicar ejercicios con sobrecarga. VERDADERO. Pueden hacerlo siempre y cuando estén bien dirigidos por un entrenador y bajo estricta vigilancia. De lo contrario pueden agravar su afección.
      18. Sólo la gimnasia localizada tonifica los músculos. FALSO. Cualquier actividad física tonifica los músculos del cuerpo, aunque en diferentes niveles. En cambio la gimnasia localizada brinda resultados más rápidos, porque trabaja directamente sobre la zona flácida.
      19. Aunque el cansancio agobie nunca se debe parar. VERDADERO. Así como es obligatoria una entrada en calor, también lo es una bajada de calor. Cuando el cansancio llega a la mitad de la práctica lo más saludable es continuar con la misma pero bajando gradualmente la intensidad hasta recuperar el “aliento”, y luego elongar. Nunca se debe parar ni dar por terminado el ejercicio en forma brusca.
      20. Comer un caramelo antes del entrenamiento proporciona más energía. FALSO. El azúcar que contiene cualquier golosina u otro producto demora alrededor de 45 minutos en convertirse en combustible para el organismo. Muchos deportistas comen un caramelo para evitar posibles bajas de presión durante la práctica, cuando en realidad deberían consultar al médico ante este tipo de descompensación.
      21. El físicoculturismo adolescente puede entorpecer el crecimiento y desarrollo corporal. VERDADERO. Los adolescentes, a diferencia de los adultos, tienen un esqueleto resistente pero con partes blandas en sus extremos. Se trata de los platos de crecimiento. Son los que dan elongación al hueso, y tienden a verse afectados cuando la carga elegida para el entrenamiento es excesiva y ejerce mucha presión sobre el cartílago. Otro riesgo es que estos platos puedan calcificarse de forma prematura, retrasando el crecimiento. Lo aconsejable es comenzar con fisicoculturismo a partir de los 20 años.
      22. Usar ropa sintética ayuda a eliminar grasas. FALSO. Este tipo de materiales no absorbe la transpiración provocando que la piel se irrite, ya que las toxinas que se eliminan con el sudor se oxidan al tomar contacto con el aire. Lo ideal es usar prendas de algodón, que permiten la oxigenación de la piel y absorben la transpiración. También es importante llevar al gimnasio una muda de ropa para cambiarse, porque no es saludable dejar que las prendas transpiradas se sequen en el cuerpo.
      23. Consumir proteínas comerciales ayuda a desarrollar la masa corporal. VERDADERO. Una persona que no se alimenta correctamente no tiene ganancia muscular ni de resistencia. Una persona necesita entre 1 y 1,5 gs de proteínas por cada kilo de peso corporal, que normalmente se cubren con la dieta diaria. Pero un deportista, sobre todo el fisicoculturista que tiene una mayor masa corporal y peso, requiere un plus de estas sustancias, que debe aportar a través de suplementos. En este caso no hay riesgo, pero si una persona que no sigue un entrenamiento exigente consume proteínas comerciales sin que su organismo lo requiera, puede sufrir de gota u otras enfermedades articulares.

      24. El consumo de anabólicos es perjudicial para la salud. FALSO. Se llama anabólicos a los alimentos que le aportan al organismo más energía del que éste utiliza durante la práctica de un ejercicio, como es la banana. Si se consume este tipo de alimentos no hay ningún riesgo, pero sí en el caso de los anabólico esteroides. El abuso de estas sustancias interrumpe la producción normal de hormonas, causando cambios indeseados como una producción reducida de espermatozoides y encogimiento de los testículos (atrofia testicular), calvicie y el desarrollo de senos (ginecomastia) en los hombres. En el cuerpo femenino los anabólicos esteroides causan la masculinización (vello corporal, voz más grave, etc).
      25. La actividad física mejora el humor. VERDADERO. No sólo porque disminuye la ansiedad y el estrés, sino porque cualquier ejercicio favorece la segregación de adrenalina, vinculada al placer y bienestar.
      Fuente: http://www.diariodecuyo.com.ar/ 

      Jclic de baloncesto

      Para ampliar os nosos coñecementos sobre o baloncesto, aquí vos deixo un Jclic con moita información sobre as normas e as técnicas básicas.


      A Indiaka

      A indiaka é un deporte alternativo moi semellante ao voleibol, só que se xoga 5 contra 5 e a indiaka ten un certo parecido coa pluma de bádminton pero máis grande e acolchada para facilitar o seu golpeo coas máns e os pés.
      Se queres saber máis sobre este deporte só tes que clicar na imaxe inferior.


      • Neste primeiro vídeo observaremos os xeitos de golpeo da indiaka:





      • No vídeo de agora, explicanos os golpeos básicos da Indiaca en 6 leccións moi básicas e sinxelas de aprender.



      • Neste vídeo observaremos cómo se xoga a este deporte dun xeito federado, é dicir, cunhas normas e competición establecidas.


      TVE Indiaca from TVE on Vimeo.

      miércoles, 1 de agosto de 2012

      Power Point sobre o Baloncesto

      Aquí temos os aspectos básicos do baloncesto neste material elaborado.

      Lembrádevos de que ao final do mesmo hai unhas preguntiñas para tod@ aquel que queira subir nota, animádevos!!!

      Lanzamentos de Disco Voador

      Hoxe, vamos a aprender a lanzar o fresbee ou disco voador de 3 formas distintas.

      • A primeira delas, é a forma máis tradicional e básica de lanzamento, e chámase lanzamento de revés ou backhand:



      • O seguinte chámase flick, co que agarraremos o disco voador dun xeito distinto que de revés:
      • O terceiro tipo de lanzamento é o hammer, que é unha variante do flick pero lanzandoo o disco voador por enriba da cabeza.

      Voltereta cara atrás

      Aquí temos un vídeo e unha secuencia de cómo debemos de realizar a voltereta cara atrás.






      Voltereta cara adiante

      Aquí tedes un video explicativo de cómo se debe de realizar unha voltereta cara adiante.





      E a continuación unha correcta execución da voltereta cara adiante:






      Para rematar, unha imaxe con todo o proceso:


      Exercicios para un bo quencemento

      Como tod@s sabedes, dende principio de curso levamos a cabo ao comezo das nosas clases unha serie de exercicios para unha mellor adaptación aos posteriores exercicios, xogos e tarefas que vaiamos a realizar. A este conxunto de exercicios previos chamámolo quencemento, e ten unha serie de vantaxes:

      • Evitar lesións no aparato locomotor (esquinces, roturas de fibras, contracturas).
      • O corpo e sobre todo, o aparato cardiorrespiratorio adáptase mellor aos esforzos intensos posteriores.
      • Mellora o rendemento.
      • Mellora a concentración e a motivación.

      Aquí tedes o quencemento completo que realizamos en cada clase.
      Lembrade facelo sempre que fagades calqueira actividade física moderada.

      Quencemento

      Claves para entender mellor o Rugby

      No diario deportivo Marca, con motivo do torneo "VI  nacións", explícanse con gráficos, as sedes, as formacións e as principais normas do rugby.
      Aquí tedes o enlace para coñecer un pouquiño máis este apasionante deporte:

      http://www.marca.com/2011/02/11/multimedia/graficos/1297456811.html

      Noraboa!!!Un terceiro posto que abre o camiño...

      A selección española de Balonmán proclamouse terceira no mundial disputado en Suecia neste mes de Xaneiro.

      A selección chegaba con dúbidas a esta competición xa que, o adestrador Valero Rivera introducira un relevo xeneracíonal na selección, co cal, novos xogadores sen apenas experiecia tiñan que demostrar a súa valía en dita competición, e vaia se a demostraron!!!

      No partido polo 3º e 4º posto, España gañoulle a anfitriona Suecia por 24-23. Aquí temos un amplo resumo.

      Creamos zonas de Xogos Populares

      Tendo en conta o gran espazo que dispoñemos no noso colexio, dende a área de Educación Física decidiuse realizar diversas zonas de Xogo Popular co fín de que, @s nen@s, poidan realizar outras actividades distintas, das que están acostumados a facer.
      Para a realización destas zonas colaboraron divers@s nen@s do colexio, a directora María, Belén (empregada do concello), substitutos como Lidia e Belén e Álex (o mestre de Educación Física).

      Só nos queda agora, elaborar as fichas coas normas, materiais e demáis dos xogos e colgar estes documentos no blog.


      Power Point sobre o Bádminton

      Power Point sobre o Bádminton No grupo de traballo que realizamos no colexio sobre as novas tecnoloxías, decidimos realizar unha serie de materiais didácticos co programa Power Point.

      No ámbito da Educación Física realicei un material sobre a iniciación ao Bádminton, xa que próximamente o vamos a iniciar nas nosas clases.
      Ademáis de aprender todo o relacionado con este deporte tamén hai actividades para subir nota neste 2º trimestre.

      Disfrutadeo e aprendede!

      Badminton PPT GT

      Rugby e Danza, ¿boa combinación?

      Pos sí, son totalmente compatibles nun terreo de xogo, concretamente antes do comezo dos partidos de rugby, o equipo de Nova Zelanda, coñecidos como All Blacks, realizan unha danza tribal maorí chamada Haka. A continuación detallamos os datos máis relevantes da Haka.

      Sinceiramente, da moito medo!!!

      Haka maorí

      E agora veremos un vídeo onde se realiza a Haka.

      A revolución educativa

      Neste capítulo de Redes móstranos que, comparándonos co pasado, @s alumn@s de hoxe en día teñen outras condicións de vida. Sen embargo, para Robert Roeser, os programas educativos non se modificaron tanto e ademáis axúdanos a redefinir o papel do profesorado nestes tempos e nos vindeiros.


      Balón de Ouro 2011 é para...

      O diario Marca, mostranos na súa páxina os eventos deportivos máis importantes do ano clasificados por meses. Para ver dito calendario pulsa aquí.

      Como podemos ver no calendario, mañán entrégase o Balón de Ouro en Zurich, ¿Para quen será? Xavi, Iniesta e Messi son os posibles candidatos:

      Iniciación ao Fútbol

      Estes tres vídeos sobre o fútbol, teñen como obxetivo coñecer as superficies básicas de golpeo para realizar pases, controis e conduccións. Decir tamén que, moitos dos golpeos visualizados nestes vídeos son válidos para o fútbol sala.

      • Primeiro observaremos os golpeos básicos (interior, empeine interior, empeine frontal e exterior) e as súas aplicacións no xogo.




      • O seguinte, apórtanos os tipos de conduccións que podemos realizar, clasificados pola súa traxectoria, as superficies empregadas e os posibles tipos de xiros.




      • Por último, explicaremos a variedade de controis de balón en función da superficie empregada.

      Iniciación ao Rugby

      Con estes catro vídeos que vou a mostrar, tratarei de que se comprenda mellor un deporte pouco desenvolvido no noso país pero moi popular noutros como Francia, Inglaterra, Gales, Escocia, Arxentina, Sudáfrica ou mesmo Nova Zelanda.

      Este primeiro apartado falanos sobre a esencia do rugby, é dicir, cómo se xoga, cales son os nosos obxetivos no xogo...



      No segundo video apórtasenos o sistema de puntuación.




      A terceira parte descríbenos as posicións d@s xogadores e funcións de cada un deles.



      No cuarto e derradeiro apartado, explícasenos as estratexias básicas de ataque e defensa, ocupación dos espazos, apoios...

      Iniciación ao Baloncesto

      A continuación mostraremos unha serie de videos para explicar as técnicas básicas do baloncesto.

      • Primeiramente observaremos a cámara lenta gracias @s compañeir@s de Ull Esportiu, cómo debemos botar e pasar o balón en baloncesto.



      • Logo a través dun vídeo da NBA trataremos de explicar os distintos tipos de pase como son: pase de peito, picado, de béisbol, por detrás da espalda, alley-hoop e co codo.



      • Explicaremos agora a técnica de lanzamento, primeiro observandoa a cámara lenta e posteriormente coas explicacións de Carlos Cabezas, xogador da selección española de baloncesto coa que, entre outros logros, foi Campeón do Mundo en 2006 no Xapón.







      • Outra modalidade de tiro é o lanzamento en suspensión explicado por Carlos Cabezas.




      • E por último das técnicas de baloncesto, centrarémosnos na entrada a canastra (ou bandexa) na que é moi importante a coordinación dos pes (2 pasos, dereita - esquerda se fas a bandexa coa dereita) para non incurrir en pasos.




      Para máis información sobre o baloncesto podedes clicar aquí.

      O traballo en equipo: un valor fundamental no deporte

      Éste vídeo publicitario móstranos, en clave de rugby, un valor fundamental no deporte, o traballo en equipo. Todo equipo que se aprecie, deberá de sumar os seus esforzos individuais en favor dun obxetivo común a todos.
      Como se dí no vídeo cada centrímetro conta e debemos loitar conxuntamente por acadar dito centímetro.
      Ademáis amósanos a esencia dun deporte moi descoñecido na nosa sociedade como é o rugby, no cal búscase o esforzo colectivo para que un membro do equipo chegue coa pelota a área de puntuación rival para acadar un ensaio.
      Lonxe quedan algunhas das comparacións ou asociacións, inxustas, que se soen facer sobre este deporte que o vinculan con pelexas, golpes brutais ou con sangue...e que moitas veces ensombrecen os valores primarios deste deporte como son: o respeto, a solidariedade, a unión, e a lealtade aos compañeir@s e adversari@s.

      Por útimo dicir que, o que se dí, está extraído da película "Un Domingo Cualquiera" e ocorre xusto antes de que os xogadores saian a xogar o partido.

      "Xogamos como un equipo ou morremos como individuos".

      Humildade, esforzo e respeto no deporte

      Tres iconos españois, Pau Gasol, Rafa Nadal e Andrés Iniesta, móstrannos os derradeiros éxitos dos deportistas españois tratando de inculcar valores como o esforzo, a humildade e o respeto, fundamentais para calqueira persoa e deportista.

      Seguramente, estes valores teñan gran parte de "culpa" de que estes tres deportistas chegaran a élite nos seus respectivos deportes.

      Iniciación ao Bádminton

      on estes 5 vídeos que vamos a presentar, mostrarei os aspectos básicos do Bádminton dun xeito moi didáctico e visual.

      • No primeiro deles, explícase o equipamento básico (raqueta e volante), dimensións do terreo de xogo e a puntuación.



      • O segundo apórtanos cal é o xeito apropiado de agarrar a raqueta e como nos debemos posicionar e movernos polo campo de xogo.



      • No terceiro, coñeceremos visualmente como se realiza un saque e cales son os principais golpeos (clear, drop, lob, drop net, smach) e as súas finalidades (ofensiva e/ou defensiva).



      • No cuarto observamos as conductas a seguir para realizar un bo golpeo.




      • Con esto agora so queda, PRACTICALO! pois entón, vexamos un partido de Bádminton, correspondente á final do Open de Xapón no 2010 no que se enfrontaron Lee Chong Wei e Lin Dan.